Hymn Zespołu Szkół im. Edwarda Tomińskiego w Buczu – krótka historia powstania.
Zespół Szkół w Buczu, od momentu nadania szkole imienia, posiada swój hymn. Niewielu pamięta, jak doszło do jego powstania. Kiedy w 2010r. Dyrektor placówki powołał Komitet Organizacyjny ds. nadania szkole imienia, jednym z jego obowiązków był wybór hymnu. Zadanie nie należało do łatwych. Jak wiadomo, hymn utożsamiany jest współcześnie z pieśnią patriotyczną. Należało ułożyć lub znaleźć takie słowa, które będą mądre, kształcące, wychowujące brać szkolną oraz związane z patronem.
Pomysł na hymn nasunął się podczas przeglądania roboczej wersji książki pt. „Nasz nauczyciel” autorstwa W. Górnej. Uwagę Komitetu Organizacyjnego zwróciły słowa piosenki przytoczonej przez panią Teresę Przydróżną, uczennicę Edwarda Tomińskiego. Piosenka ta zaśpiewana została w 1938r. na lekcji pokazowej podczas rejonowej konferencji nauczycielskiej w sączkowskiej szkole przy akompaniamencie skrzypcowym nauczyciela. Pieśń o pracy, składającą się z dwóch zwrotek, zaśpiewała wówczas uczennica klasy 2 Tereska Przydróżna.
Na trzecią zwrotkę hymnu rozpisano konkurs wśród dzieci Zespołu Szkół w Buczu. Uczniowie z każdej klasy przedstawili swoje propozycje. Komisja konkursowa wyłoniła autora najciekawszego tekstu. Konkurs wygrał Piotr Wróblewski, obecnie absolwent naszej szkoły. Melodię do hymnu skomponował pan Paweł Domagała – nauczyciel muzyki w Zespole Szkół w Buczu.
Hymn naszej szkoły spełnia wymogi pieśni, która powinna być mądra, kształcąca, wychowująca, związana z patronem. Utwór ten odkrywa tajemnicę ofiarnej pracowitości, dobroci i umiłowania tego, co polskie.
HYMN SZKOŁY:
I.
Wszystko na świecie dąży do celu,
drogą przez wieki wskazaną.
wiosna po zimie, jesień po lecie
stałą powraca przemianą.
Refren:
Bracia, bracia, bracia
zadaniem życia jest praca.
Bracia, bracia, bracia
praca nas zdobi, wzbogaca.
II.
I mrówki spieszą się do roboty,
żywność składają na stoły.
I my pospieszmy, starość nas czeka,
Starość jest zimą człowieka.
III.
Edward Tomiński naszym patronem,
radosnym otoczmy go gronem.
Niech on mi za wzór na zawsze służy,
nawet, kiedy będę duży.
/-/ Regina Kubiak